Μήπως το βραστό νερό απομακρύνει τα μικροπλαστικά;

Μικροπλαστικά έχουν γίνει ένα διαδεδομένο περιβαλλοντικό πρόβλημα και η παρουσία τους στο πόσιμο νερό αποτελεί αυξανόμενη ανησυχία. Αυτά τα μικροσκοπικά πλαστικά σωματίδια μπορούν να προέρχονται από ένα ποικιλία πηγών , συμπεριλαμβανομένης της διάσπασης μεγαλύτερων πλαστικών απορριμμάτων, ινών ρούχων ή ακόμα και των προϊόντων που χρησιμοποιούνται στην καθημερινότητά μας. Η μόλυνση από μικροπλαστικά έχει εντοπιστεί σε μεγάλο βαθμό σχεδόν παντού στο περιβάλλον, ακόμη και σε ανθρώπινα βιολογικά δείγματα. Καθώς οι άνθρωποι συνειδητοποιούν περισσότερο τους πιθανούς κινδύνους για την υγεία που προκαλούν τα μικροπλαστικά, πολλοί αναρωτιούνται εάν το βραστό νερό μπορεί να βοηθήσει στην απομάκρυνση αυτών των σωματιδίων από το πόσιμο νερό.

Σε αυτό το άρθρο, θα διερευνήσουμε τη σχέση μεταξύ βραστού νερού και μικροπλαστικών και πώς οι άνθρωποι μπορούν να προστατευτούν καλύτερα από πιθανή μόλυνση.

Τα μικροπλαστικά είναι θραύσματα πλαστικών υπολειμμάτων που έχουν διασπαστεί με την πάροδο του χρόνου σε μικροσκοπικά σωματίδια. Συχνά χωρίζονται σε δύο κατηγορίες.

Οι πηγές μικροπλαστικών στο νερό είναι πολυάριθμες και μπορεί να περιλαμβάνουν,

Το βραστό νερό δεν απομακρύνει αποτελεσματικά τα μικροπλαστικά. Αυτό συμβαίνει επειδή τα μικροπλαστικά δεν είναι ένας τύπος μόλυνσης που μπορεί να «εξαφανιστεί με βρασμό» με τον ίδιο τρόπο που τα βακτήρια ή οι ιοί μπορούν να εξουδετερωθούν με θερμότητα.

Τα μικροπλαστικά είναι κατασκευασμένα από συνθετικά πολυμερή, τα οποία είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά στη θερμότητα. Το βραστό νερό (συνήθως στους 100°C) δεν διασπά ούτε μεταβάλλει τη δομή των πλαστικών σωματιδίων. Αυτά τα σωματίδια θα παραμείνουν άθικτα και δεν θα εξαλειφθούν με τη διαδικασία του βρασμού.

Πολλά μικροπλαστικά σωματίδια είναι τόσο μικρά που δεν είναι ορατά με γυμνό μάτι. Συχνά είναι ελαφρύτερα από το νερό και δεν βυθίζονται στον πυθμένα όπου θα μπορούσαν να διαχωριστούν με διήθηση. Αυτό τα καθιστά ανθεκτικά σε απλές μεθόδους βρασμού.

Σε αντίθεση με ορισμένους οργανικούς ρύπους ή παθογόνους οργανισμούς που μπορούν να εξουδετερωθούν ή να θανατωθούν με θερμότητα, τα μικροπλαστικά παραμένουν χημικά σταθερά στο σημείο βρασμού του νερού. Η διαδικασία βρασμού δεν θα αλληλεπιδράσει με αυτά με κανέναν σημαντικό τρόπο.

Ενώ το βραστό νερό δεν βοηθάει, υπάρχουν άλλες πιο αποτελεσματικές μέθοδοι για την αφαίρεση των μικροπλαστικών από το πόσιμο νερό.

Ορισμένες προηγμένες τεχνολογίες φιλτραρίσματος μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της μικροπλαστικής μόλυνσης στο νερό. Ακολουθούν μερικές επιλογές.

ΕΝΑ σύστημα αντίστροφης όσμωσης είναι μια αποτελεσματική μέθοδος για την αφαίρεση μικροπλαστικών από το νερό. Αυτή η τεχνολογία λειτουργεί πιέζοντας το νερό να περάσει μέσα από μια ημιδιαπερατή μεμβράνη με εξαιρετικά μικροσκοπικούς πόρους. Δεδομένου ότι τα μικροπλαστικά είναι γενικά μεγαλύτερα από αυτούς τους πόρους, φιλτράρονται αποτελεσματικά. Τα συστήματα RO είναι επίσης ικανά να απομακρύνουν ένα ευρύ φάσμα ρύπων, συμπεριλαμβανομένων βακτηρίων, ιών και βαρέων μετάλλων.

Το σύστημα Waterdrop G3P600 RO, ένα φίλτρο νερού κάτω από τον νεροχύτη, διαθέτει πολλαπλές πιστοποιήσεις που επιβεβαιώνουν ότι είναι κατασκευασμένο από υλικά χωρίς μόλυβδο, διασφαλίζοντας τόσο την ασφάλεια του χρήστη όσο και του φιλτραρισμένου νερού. Για όσους αναζητούν μια αποτελεσματική και αξιόπιστη λύση για να εξασφαλίσουν καθαρό νερό, το Waterdrop G3P600 προσφέρει προηγμένη τεχνολογία φιλτραρίσματος και είναι ιδανικό για όσους θέλουν μια ολοκληρωμένη λύση για τον καθαρισμό του πόσιμου νερού τους.

Τα φίλτρα ενεργού άνθρακα είναι μια άλλη ευρέως χρησιμοποιούμενη τεχνολογία φιλτραρίσματος, αν και είναι λιγότερο αποτελεσματικά από τα φίλτρα RO στην αφαίρεση μικροπλαστικών. Αυτά τα φίλτρα λειτουργούν απορροφώντας ρύπους καθώς το νερό διέρχεται από το πορώδες υλικό άνθρακα. Ενώ τα φίλτρα ενεργού άνθρακα μπορούν να αφαιρέσουν μεγαλύτερα σωματίδια και ορισμένες χημικές ουσίες, η αποτελεσματικότητά τους έναντι των μικροπλαστικών είναι περιορισμένη. Μπορεί να παγιδεύουν μερικά από τα μεγαλύτερα μικροπλαστικά ή σωματίδια, αλλά δεν είναι τόσο ικανά να φιλτράρουν τα λεπτότερα σωματίδια όσο οι μεμβράνες RO.

Τα φίλτρα ενεργού άνθρακα είναι χρήσιμα για τη βελτίωση της γεύσης και της οσμής και μπορούν επίσης να αφαιρέσουν το χλώριο και τις πτητικές οργανικές ενώσεις (VOC), αλλά δεν είναι η καλύτερη επιλογή εάν η αφαίρεση μικροπλαστικών αποτελεί πρωταρχικό μέλημα.

Η υπερδιήθηση (UF) είναι μια άλλη τεχνολογία φιλτραρίσματος που βασίζεται σε μεμβράνη και χρησιμοποιεί μια μεμβράνη με μεγαλύτερους πόρους από την RO, συνήθως περίπου 0,01 μικρά. Ενώ τα φίλτρα UF μπορούν να αφαιρέσουν ορισμένα μικροπλαστικά, δεν είναι τόσο αποτελεσματικά όσο τα φίλτρα αντίστροφης όσμωσης. Το μεγαλύτερο μέγεθος πόρων επιτρέπει τη διέλευση ορισμένων μικρών μικροπλαστικών και άλλων ρύπων, μειώνοντας τη συνολική απόδοση φιλτραρίσματος σε σύγκριση με τα συστήματα RO.

Τα φίλτρα UF χρησιμοποιούνται συχνότερα σε εφαρμογές όπου η ποιότητα του νερού είναι λιγότερο κρίσιμη ή όπου επιθυμείται ένα σύστημα φιλτραρίσματος χαμηλότερου κόστους. Ενώ μπορούν να είναι χρήσιμα για γενική διήθηση νερού, δεν επαρκούν όσον αφορά την αφαίρεση μικροπλαστικών.

Η απόσταξη περιλαμβάνει βράσιμο νερού και στη συνέχεια συμπύκνωση του ατμού πίσω σε υγρή μορφή.Ενώ αυτή η διαδικασία είναι ενεργοβόρα, μπορεί να είναι αποτελεσματική στην απομάκρυνση ενός ευρέος φάσματος ρύπων, συμπεριλαμβανομένων των μικροπλαστικών, επειδή τα πλαστικά δεν εξατμίζονται με το νερό.

Ωστόσο, η απόσταξη έχει περιορισμούς. Ενώ απομακρύνει τα περισσότερα διαλυμένα στερεά, βαρέα μέταλλα και ορισμένες χημικές ουσίες, είναι λιγότερο αποτελεσματική στην απομάκρυνση ορισμένων χημικών ουσιών που μπορεί να εξατμιστούν με τον ατμό. Και απαιτεί πολλή ενέργεια, γεγονός που την καθιστά μη πρακτική για μεγάλους όγκους νερού. Επιπλέον, οι ρύποι μπορούν να επανεισέλθουν στο νερό κατά τη συμπύκνωση. Επομένως, η διήθηση RO είναι συχνά η καλύτερη επιλογή. Αφαιρεί αποτελεσματικά ένα ευρύτερο φάσμα ρύπων, συμπεριλαμβανομένων των μικροπλαστικών, των βαρέων μετάλλων, χωρίς την υψηλή κατανάλωση ενέργειας που απαιτείται από την απόσταξη.

Υπάρχει αυξανόμενη ανησυχία σχετικά με τους πιθανούς κινδύνους για την υγεία που ενέχουν τα μικροπλαστικά στο πόσιμο νερό. Τα μικροπλαστικά μπορούν να εισέλθουν στο ανθρώπινο σώμα όταν καταναλώνονται, είτε πίνοντας μολυσμένο νερό είτε τρώγοντας τρόφιμα που περιέχουν μικροπλαστικά σωματίδια. Θα μπορούσαν να προκαλέσουν μια σειρά από προβλήματα υγείας.

Ενώ η έρευνα σχετικά με τις άμεσες επιπτώσεις των μικροπλαστικών στην υγεία βρίσκεται ακόμη σε αρχικό στάδιο, είναι συνετό να ελαχιστοποιείται η έκθεση όποτε είναι δυνατόν.

Εκτός από τη χρήση συστημάτων φιλτραρίσματος, υπάρχουν και άλλα βήματα που μπορούν να λάβουν οι Ευρωπαίοι για να μειώσουν την έκθεσή τους σε μικροπλαστικά.

Το βράσιμο νερού δεν αποτελεί αποτελεσματική μέθοδο για την αφαίρεση των μικροπλαστικών. Ωστόσο, τα προηγμένα συστήματα φιλτραρίσματος, όπως η αντίστροφη όσμωση, αποτελούν αποδεδειγμένες μεθόδους για τη μείωση της μόλυνσης από μικροπλαστικά στο πόσιμο νερό. Ενώ οι πιθανοί κίνδυνοι για την υγεία από τα μικροπλαστικά εξακολουθούν να μελετώνται, είναι σαφές ότι η λήψη προληπτικών μέτρων για τη μείωση της έκθεσης μπορεί να βοηθήσει στην προστασία εσάς και της οικογένειάς σας.